Αλλεργική Ρινίτιδα

Για να αντιμετωπιστεί πρέπει να διαγνωστεί σωστά

Δεν είναι φλεγμονώδης νόσος, αλλά ανοσοβιολογική εκδήλωση που παίρνει τη μορφή οξείας ρινίτιδας. Συνήθως παρουσιάζει εποχικότητα κυρίως την άνοιξη και το φθινόπωρο.
Η αλλεργική ρινίτιδα είναι πολύ διαδεδομένη πάθηση υπερευαισθησίας, αφού προσβάλλει περίπου το 20% ατόμων κάθε ηλικίας, με μεγαλύτερη επίπτωση στους ενήλικες με άσθμα ή έκζεμα και άτομα με οικογενειακό ιστορικό αλλεργίας (υπερευαιθησίας).


Παράγοντες που προκαλούν την Αλλεργική Ρινίτιδα
Προκαλείται από αλλεργιογόνα, που είναι μικρο- ή μεγαλομοριακές ενώσεις, που αιωρούνται στον αέρα και παρασύρονται με την εισπνοή. Κατά τα τελευταία έτη, η επίπτωση της αλλεργικής ρινίτδας στην κοινότητα έχει αυξηθεί σε πραγματικά επιδημικά μεγέθη, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι εισάγονται περίπου 4000 νέες χημικές ενώσεις την ημέρα από τη χημική βιομηχανία.

Συχνά, οι αλλεργικές αντιδράσεις, όπως το άσθμα η ρινοεπιπεφυκίτιδα, η κνίδωση, προκαλούνται με την ενεργοποίηση ομάδων ειδικών κυττάρων, όπως τα σιτευτικά κύτταρα και τα βασεόφιλα, ικανά στην παραγωγή και αποθήκευση ισταμίνης, την οποία απελευθερώνουν στο ιστικό περιβάλλον τους εάν ενεργοποιηθούν, κατάλληλα , κυρίως με την ανοσοσφαιρίνη Ε, συνδεόμενη με το αλλεργιογόνο. Η ειδική για κάθε αλλεργιογόνο ανοσοσφαιρίνη IgE παράγεται από τα Β-λεμφοκύτταρα, που διεγείρονται για αυτό, από μια κυτοκίνη, την IL4, οι συγκεντρώσεις της οποίας αυξάνονται στα αλλεργικά άτομα. Η ένωση IgE +αλλεργιογόνων προσκολλάται στην επιφάνεια των κυττάρων και τα ερεθίζει να απελευθερώσουν κοκκία ισταμίνης και άλλων ουσιών που μεσολαβούν την εκδήλωση φλεγμονής και αλλεργίας.



Μερικά κύτταρα έχουν την ικανότητα να παράγουν παρόμοιες ουσίες, άλλες μεν από τις οποίες αποθηκεύουν σε ειδικά κυστίδια του εσωτερικού τους και τις οποίες απελευθερώνουν μετά την επαφή με το ερέθισμα, ενώ άλλες τις παράγουν και αμέσως διαθέτουν για την έκλυση αλλεργικών αντιδράσεων. Η απελευθέρωση προσχηματισμένων μεσολαβητών της φλεγμονής, όπως η ισταμίνη εκλύει άμεσες αντιδράσεις, ενώ, ο σχηματισμός μετά τη δράση του αλλεργιογόνου μεσολαβητών, προκαλεί, ακόμη ισχυρότερες αλλεργικές αντιδράσεις που εμφανίζονται 4-6 ώρες μετά την έκθεση. Συνεχείς εκθέσεις σε αλλεργιογόνα απολήγει σε χρόνια φλεγμονή των ιστών στόχων, όπως οι μικροί και μεγάλοι βρόγχοι επί άσθματος,

Γενικότερα συμπτώματα

• η ρινική συμφόρηση, 
• καταρροή,
•  φτάρνισμα, 
• φαγούρα, 
• οπισθορινική καταρροή, 
• απώλεια γεύσης. 
• Φαγούρα στα μάτια, 
• αίσθημα ξένου σώματος, 
• οίδημα στο δέρμα κάτω από τα μάτια, 
• πονόλαιμος, 
• βραχνάδα, 
• φαγούρα, 
• αναπνοή με ανοικτό το στόμα, 
•  ημερήσια κόπωση

Κλινική εικόνα
Κατά την εξέταση ο ρινικός βλεννογόνος είναι διογκωμένος και ωχρός και καλύπτεται από πολλές διαυγείς εκκρίσεις.

Η διάγνωση βασίζεται στο ιστορικό, την κλινική εικόνα και την εκτέλεση ορισμένων εργαστηριακών εξετάσεων. Η κυτταρολογική εξέταση των εκκριμάτων δείχνει ύπαρξη άφθονων ηωσινόφιλων κυττάρων που χαρακτηρίζουν τις αλλεργικές καταστάσεις. Ειδικά αλλεργικά τεστ π.χ δοκιμασία Rast, διάφορες δερμοαντιδράσεις κ.α θετικοποιούνται.

Η διάγνωση

 Πιο εμπεριστατωμένη η διενέργεια ελέγχου για τη διάγνωσή της, καθώς μπορεί να υπάρχουν μη αλλεργικές μορφές ρινίτιδας, ακόμη και τις επίμαχες περιόδους, ενώ να υπάρχει αλλεργική ρινίτιδα, εκτός εποχής. Η αλλεργική φλεγμονή είναι παρούσα σε όλες τις μορφές αλλεργίας και συνήθως δεν διαφέρει από τις κλασικότερες μορφές φλεγμονής, που παρατηρούμε στους ιστούς στόχους. Είναι, επομένως, δύσκολο να διακρίνουμε το αλλεργικό ή άλλο αίτιο μιας φλεγμονής, γεγονός που ευθύνεται για τις παρατηρούμενες θεραπευτικές αστοχίες.
Θεραπεία
  ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΕ ΩΡΛ ΚΑΙ
-αναγνώριση και αποφυγή αλλεργιογόνου ερεθίσματος
-απευαισθητοποίηση με ειδικές τεχνικές
-αντιισταμινικά φάρμακα
-κορτιζόνη.

                                                                                                           

G.STOUBOS 

Χειρουργός- ωρλ - ENT